به نقل از «آفتاب»

مرگ طبیعی یا قتل وزیر خارجه بلاروس؟ / لوکاشنکو از ترس خدمه و آشپزش را تغییر داد

تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۹۹۱۲۴

آفتاب‌‌نیوز :

به نوشته روزنامه دیلی میل، ولادیمیر ماکی روز شنبه در سن ۶۴ سالگی به طور ناگهانی درگذشت. برخی گزارش‌ها می‌گویند که این دیپلمات کهنه‌کار درخصوص مسئله جنگ اوکراین به طور مخفیانه با غرب در ارتباط بود و قصد جلوگیری بلاروس از مشارکت در جنگ ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه را داشت.

یک فایل ویدئویی نشان می‌دهد که ولادیمیر ماکی هفته قبل از مرگش که ظاهرا سالم به نظر می‌رسید، در یک هواپیمای باری نظامی بلاروس حضور داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی پیشتر هم هیچ بیماری مزمنی برای این وزیر خارجه گزارش نشده بود.

برخی گزارش‌ها مدعی شده‌اند، ولادیمیر ماکی سکته قلبی کرد و از طرفی مرگ او الکساندر لوکاشنکو، رئیس‌جمهوری بلاروس را شوکه کرده است؛ رئیس‌جمهوری که نگران امنیت و سلامت خودش شده؛ نگرانی او تا حدی بوده که آشپزها و خدمتکاران خود را از ترس "ترور توسط مسکو" تغییر داده است.

لئونید نوزلین، تاجر و دشمن تبعیدی ولادیمیر پوتین ادعا کرد، ماکی به دلیل "سمی که در آزمایشگاه مخصوص سرویس امنیت فدرال روسیه ایجاد شده، فوت کرد."

وی با اشاره به "منابع نزدیک به سرویس‌های ویژه روسیه" مدعی شد: «تصاویر پزشکی در چنین مواردی دلایل مربوط به سکته مغزی یا نارسایی قلبی را نشان می‌دهد.»

ماکی این هفته قرار بود جهت دیدار با مقامات و سیاستمداران کلیدی غرب در نشست سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) در لهستان شرکت کند؛ نشستی که از ورود سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه جلوگیری کرد.

نوزلین در ادامه ادعای خود گفت: «تئوری مسمومیت قابل تایید است زیرا ولادیمیر ماکی ۶۴ ساله هیچ مشکل سلامتی نداشت و سبک زندگی فعال و سالمی داشت. وقتی که ناگهان عارضه قلبی پیدا کرد، به دکتر مراجعه نکرد زیرا تجربه چنین مشکلاتی را از پیش نداشت و اهمیتی به دردش نداد.»

وی به نقل از یک متخصص سم‌شناسی افزود: «مسموم کردن یک شخص بسیار راحت است زیرا همه تصور می‌کنند که آن شخص به دلایل طبیعی فوت کرده است.»

لئونید نوزلین معتقد است که مرگ ماکی – دومین شخص مهم بلاروس – "ترس و اضطرابی" را میان سیاستمداران این کشور ایجاد کرده است. او ادعا کرد: «لوکاشنکو دیکتاتور بیشتر از همه از ترس لرزیده است. این رئیس‌جمهور دستور داده تا آشپزها، خدمتکاران و نگهبانانش را عوض کنند. همچنین، تمهیدات امنیتی بیشتری برای فرزندان لوکاشنکو انجام شده است. رئیس‌جمهور بلاروس دیگر به کسی اعتماد ندارد. لوکاشنکو نگران است که مبادا پوتین، متحد فرضی او مراسم خاکسپاری باشکوهی برایش ترتیب دهد.»

لِو شولسبرگ ۵۹ ساله، سیاستمدار مخالف روسی و فعال حقوق بشر نیز گفت: «بسیار دشوار و تقریبا غیرممکن است اگر بخواهیم فکر کنیم که مرگ ولادیمیر ماکی طبیعی بوده است.»

اما این درحالیست که آلکسی دزرمانت، دانشمند علوم سیاسی بلاروسی ضمن رد کردن موضوع ترور ولادیمیر ماکی، گفت: «هیچ مدرک و حقایقی برای طرح چنین ادعایی وجود ندارد. علاوه بر آن، او از امنیت قابل قبولی برخوردار بود. مرگ ماکی طبیعی بود.»

سرگئی مارکوف، تحلیلگر حامی کرملین نیز مدعی شد که تمامی آشپزها و خدمتکاران در محل اقامت لوکاشنکو تغییر کرده است اما در عین حال اظهار کرد: «گاهی اوقات انجام چنین کاری به ویژه در شرایط کنونی ضروری است. مقامات بلاروسی سناریو مسوم شدن ولادیمیر ماکی را رد کرده‌اند. آن‌ها گفتند که ماکی مشکل قلبی پیدا کرده بود و مرگ ناگهانی وی در سن ۶۴ سالگی ظن و گمان‌هایی در این راستا ایجاد کرد.»

قرار بود روز دوشنبه ولادیمیر ماکی با سرگئی لاوروف گفت‌وگو کند. ماکی از سال ۲۰۱۲ سکانداری وزارت امور خارجه بلاروس را برعهده داشت. پس از حمله روسیه به اوکراین در ماه فوریه، ولادیمیر ماکی موضع خود را نسبت به حمایت از کرملین تشدید کرد و گفت، غرب این جنگ را به راه‌انداخته و مقامات اوکراینی باید با شرایط صلح روسیه توافق کنند.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ولادیمیر ماکی بلاروس کرملین ولادیمیر ماکی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۹۹۱۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سقوط پوتین؟ شاید آرزو بر جوانان عیب نیست / گورباچف مایه عبرت ولادیمیر پوتین شده است / چرا روسیه پوتین با شوروی در آستانه سقوط متفاوت است

به گزارش جماران، پیتر روتلند، استاد در دانشگاه وسلین و دانشیار مرکز دیویس برای مطالعات روسیه و اوراسیا در دانشگاه هاروارد در تازه ترین نوشتار برای Responsible Statecraft درباره خطرات توهم فروپاشی حکومت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نوشت:

ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیراً مقاله‌ای را با عنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده و استدلال کرده که مانند حکومت شوروی ، سیستم سیاسی پوتین نیز همیشه در آستانه فروپاشی است.  این استدلال بر اساس یک قیاس مستقیم تاریخی به دست می آید. نظام شوروی قوی و تغییرناپذیر به نظر می رسید و عملاً هیچ کس فروپاشی آن را پیش بینی نمی کرد  اما فروپاشید. به همین ترتیب، سیستم پوتین قوی و مقاوم به نظر می رسد و کمتر کسی می تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما فروپاشی آن نیز رخ خواهد داد.

می توان فهمید که چرا این استدلال برای Foreign Affairs جذاب است. آرزو همیشه مخاطب را جذب می کند: مردم دوست دارند آنچه را که می خواهند بشنوند به آنها گفته شود. شاید بهتر باشد اینطور القا شود که بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضد حمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریو برای پیروزی اوکراین، فروپاشی رژیم در روسیه است.

قیاس های تاریخی می توانند جذاب اما گمراه کننده باشند زیرا ممکن است توجه ما را بر شباهت های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت های ساختاری را نادیده می گیرند. واقعیت این است که چندین جنبه مهم وجود دارد که رژیم پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی قرار دارد.

اولاً، میخائیل گورباچف تنها شش سال در قدرت بود و هرگز نتوانست کنترل مؤثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی و یا بوروکراسی در کل ایجاد کند. در نتیجه، ابتکارات سیاستی او با اجرای مؤثر همراه نشد و او را مجبور به اتخاذ اقدامات رادیکال‌تر کرد که کل سیستم را بی‌ثبات کرد. در مقابل، پوتین خیلی سریع پس از به قدرت رسیدن در سال 2000، کنترل قوی بر نخبگان رقیب اعمال و «عمود قدرت» را احیا کرد. او 24 سال است که این مسئولیت را بر عهده داشته است و اکثر تحلیلگران موافقند که پایه های نهادی رژیم پوتین قوی است و احتمالاً پس از مرگ بنیانگذار خود ، نیز جان سالم به در خواهد برد. دوم، یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این واقعیت بود که این شوروی در حال مبارزه با یک جنگ غیرقابل پیروزی در افغانستان بود که آن را مجبور به مذاکره با غرب کرد. روسیه در حال جنگ در اوکراین است در حالی که هنوز به پیروزی خود مطمئن است. سوم، اتحاد جماهیر شوروی ورشکست شده بود، کسری تجاری داشت و در خارج از کشور پول قرض می گرفت. اما اکنون علیرغم فشار تحریم های غرب، روسیه در سال گذشته 50 میلیارد دلار مازاد تجاری داشت. اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده شوروی سفت و سخت و گودالی از یارانه‌های دولتی بود.  بر خلاف اتحاد جماهیر شوروی، روسیه دارای یک اقتصاد سرمایه داری پویا است که به خوبی با اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان آن در دور زدن تحریم های غرب ماهر شده اند. چهارم، اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که 52 درصد جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که روس ها 82 درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند.

مسلماً احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف، رهبر چچن را به یک رعیت وفادار مسکو تبدیل کرد، در مورد هر جانشینی صادق است:  بهتر است از جریان کمک های مسکو لذت ببرید و لامبورگینی بخرید تا اینکه آواره ای با جیب خالی باشید.  چچنی ها از جنگ های اول و دوم درس گرفته اند: استقلال طلبی ارزش تلاش ندارد. هیچ یک از جمهوری های قومی دیگر در فدراسیون روسیه علاقه ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله 22 آوریل به تالار شهر کروکوس نه تنها یادآور این نکته بود که تروریسم اسلام گرا همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است، بلکه نشان دهنده شکست اطلاعاتی گسترده توسط سرویس های امنیتی روسیه بود. ایالات متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله ای در راه است: آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن های کنسرت در مسکو قرار می دادند. با این حال، حملاتی مانند کروکوس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی شود.

تروریست ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده اند. این نشان می دهد که 8 میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه هستند. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه با نیروی کار کم، حداقل در حال حاضر از چالش امنیتی آن بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن 2023 یک تحول خارق‌العاده بود؛ جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال 2000. ما هرگز نمی‌دانیم اگر او به کرملین می رسیدچه اتفاقی می‌افتاد. اگر یوگنی پریگوژین به عقب برنگشته بود، اما به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند چه سناریویی شکل گرفته بود.   آنچه ما می دانیم این است که قیام شکست خورد. پریگوژین مرده و دفن شده  و ثبات رژیم به سرعت برقرار شد.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین  پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما یک امر دور از ذهن باقی می ماند و نمی تواند به عنوان پایه ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم  اما پوتین (و رئیس جمهور چین، شی جین پینگ) از اشتباهات گورباچف درس گرفته اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض استوار کند که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد خواهد کرد.